Choroba afektywna dwubiegunowa jest jednym z najpowszechniej występujących zaburzeń psychicznych. Według danych statystycznych cierpi na nią około 2 procent polskiej populacji. Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej są bardzo często błędnie utożsamiane z charakterem danej osoby. Z tego powodu wielu pacjentów nie poddaje się leczeniu farmakologicznemu, co skutkuje wieloma trudnościami w codziennym funkcjonowaniu.
Informacje dotyczące tego, co to choroba afektywna dwubiegunowa, są powszechnie dostępne w Internecie. Jednak świadomość społeczeństwa wciąż jest na bardzo niskim poziomie. Oto najważniejsze informacje o cyklofrenii, dzięki którym rozpoznasz niepokojące objawy tego zaburzenia!
Co to choroba afektywna dwubiegunowa i czy jest groźna?
Choroba afektywna dwubiegunowa to nieuleczalne zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się nawracającymi epizodami obniżonego i podwyższonego nastroju. Z tego powodu schorzenie nazywane jest również cyklofrenią. Wskazuje to na powtarzalny charakter zmian nastroju. Jej bezpośrednią przyczyną są zaburzenia wydzielania dopaminy i serotoniny w mózgu.
Etiologia choroby nie jest do końca poznana. Jednakże naukowcy zwracają uwagę na aspekt genetyczny, który ma predysponować do rozwinięcia się cyklofrenii. W zależność od częstotliwości pojawiania się epizodów maniakalnych i depresyjnych, choroba może mieć postać „rapid cycling”. Wówczas przechodzenie w poszczególne fazy ma charakter płynny. A zmiana zachowania jest widoczna nawet na przestrzeni kilku tygodni.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej zależą od fazy, w jakiej aktualnie znajduje się pacjent. Mania charakteryzuje się znacznym podwyższeniem nastroju, częstymi słowotokami i skrajnym pobudzeniem. Zwłaszcza ten ostatni objaw afektywnej choroby dwubiegunowej jest bardzo często bezpośrednią przyczyną niebezpiecznych zachowań. Poczucie strachu i zachowawczości jest wówczas znacznie zniesione, przez co chorzy mają tendencję do dokonywania szkodliwych dla nich wyborów życiowych.
Wyróżnia się również fazę hipomanii, w której nasilenie objawów choroby afektywnej dwubiegunowej jest mniejsze niż w przypadku epizodu maniakalnego. Pacjent jednak również odczuwa mniejszą potrzebę snu, obecny jest objaw nadpobudliwości seksualnej i nadaktywność psychoruchowa.
Całkowitym przeciwieństwem epizodów maniakalnych jest depresja, w trakcie trwania której mogą pojawić się myśli samobójcze, ogólne rozbicie, niezadowolenie z obecnego życia i ospałość. Aby zrozumieć co to choroba afektywna dwubiegunowa, należy dokładnie zapoznać się z zachowaniem i nastrojem pacjenta w trakcie trwania każdej z faz.
Jedynie całościowy obraz schorzenia jest realnym odzwierciedleniem stanu psychicznego chorego. Objawy poszczególnych epizodów mogą przyczyniać się do postawienia błędnych diagnoz, związanych na przykład z rozpoznaniem klasycznej depresji lub borderline.
Farmakoterapia – jak leki wpływają na objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?
Choroba afektywna dwubiegunowa jest nieuleczalna. Farmakoterapia ma charakter objawowy, a stosowane leki stabilizujące i antydepresanty mają za zadanie załagodzić obecny stan funkcjonalny. W leczeniu objawów choroby afektywnej dwubiegunowej stosuje się leki przeciwpadaczkowe, lamitryginę oraz kwas walproinowy.
Istotnym aspektem farmakoterapii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej jest konieczność dostosowania dawek leków do aktualnej fazy chorobowej. Większe dawki stabilizatorów są przepisywane w trakcie trwania epizodów maniakalnych. Z kolei leki przeciwdepresyjne stosuje się w momencie pojawienia się znacznego obniżenia nastroju.

Choroba afektywna dwubiegunowa – konsekwencje
Niezwykle ważnym elementem choroby afektywnej dwubiegunowej jest wpływ zachowania chorego na otoczenie. Osoba z tym zaburzeniem bardzo często nie zdaje sobie sprawy ze zmian swojego zachowania. Chorzy przechodzą z jednej fazy do drugiej, co jest najczęściej tłumaczone przez nich jako naturalne wahania nastroju.
Naprzemienne pobudzenie i depresja mogą być problematyczne dla rodziny chorego, czego efektem jest brak zrozumienia i akceptacji niektórych zachowań. Edukacja dotycząca konsekwencji i sposobów radzenia sobie ze zmiennością nastroju, jest dla najbliższych szansą na normalne funkcjonowanie.
Choroba afektywna dwubiegunowa to nieuleczalne schorzenie, które rzadko podlega całkowitej remisji i wyciszeniu się objawów. Istotna jest zatem opieka psychologiczna zarówno dla samego chorego, jak i dla członków rodziny.
Niefarmakologiczne sposoby leczenia
Opieka terapeutyczna nie jest jedynym istotnym elementem procesu leczenia choroby. Ważna jest również odpowiednia dieta i aktywność fizyczna. Działania takie pozwalają załagodzić nasilenie objawów w najcięższych okresach. Kluczem do normalnego funkcjonowania jest stosowanie się do zaleceń psychiatry oraz holistyczne podejście do całego procesu leczenia.
Cyklofrenia dotyka nie tylko danej chorego, ale też osób przebywających w bezpośrednim jego otoczeniu. Dobrze leczona choroba afektywna dwubiegunowa pozwala na powrót do czynności dnia codziennego, bez konieczności poddawania się hospitalizacji.
Pierwszy raz czytam o takiej chorobie. Nigdy o niej nie słyszałem. Ciekawe bardzo. Chyba zgłębię temat. Pozdrawiam wszystkich czytelników.